W niemieckiej metryce zapisano jego nazwisko w brzmieniu Spoida, podczas gdy w aktach personalnych nr 1686 Centralnego Archiwum Wojskowego w Warszawie i dokumentach poznańskiej Warty figuruje jako Spojda. Absolwent Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu, później uczeń szkoły rolniczej w Bojanowie. Brał udział w powstaniu wielkopolskim i wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Rozpoczynał grę w piłkę w poznańskiej drużynie Chelsea, później piłkarz Posnanii (1915-16) oraz poznańskiej Warty (1916-29). Uczestnik mistrzostw Wielkopolski ZPTS w roku 1919, w których wywalczył tytuł wicemistrzowski. Reprezentant Polski, w koszulce z orłem na piersi wystąpił 15 razy w latach 1922-28 (jeden mecz z jego udziałem uznano po latach za nieoficjalny). Olimpijczyk (Paryż 1924), mistrz Polski (1929) oraz wicemistrz (1922, 1925 i 1928). Trener piłkarski w Legii Poznań (1930) i Warcie (1931-32). Po ukończeniu kursu trenerskiego zatrudniony z dniem 1 maja 1932 roku jako trener objazdowy PZPN. Asystent selekcjonera reprezentacji Polski (wówczas określanego mianem kapitan związkowy) Józefa Kałuży (1934-39), samodzielnie prowadził reprezentację w jego zastępstwie w jednym meczu (25 września 1938 roku w Rydze z Łotwą 1-2). Pełnił funkcję asystenta selekcjonera podczas finałów Mistrzostw Świata rozgrywanych w 1938 roku we Francji. Urzędnik bankowy. Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie i Szkoły Podchorążych Wojsk Łączności w Zegrzu. Należał do 7 baonu telegraficznego. Jako podporucznik rezerwy 3 pułku lotniczego uczestniczył w kampanii wrześniowej. Więzień obozu jenieckiego w Kozielsku, zamordowany przez NKWD w lesie katyńskim.
opracował: Jarosław Owsiański
Reprezentant Polski 1922, 1923. Warta Poznań - FMP 1922, 1923, Ligowiec 1927, 1928, 1929.
