Współzałożyciel i jeden z pierwszych działaczy Posnanii. Po powołaniu do armii pruskiej Czesława Pallutha został w 1914 roku prezesem klubu i jednocześnie prezesem Związku Polskich Towarzystw Sportowych. Pełnił funkcję prezesa od 18 kwietnia 1914 roku aż do zawieszenia działalności związku 17 maja roku 1915. Zachęcał młodzież do czynnego udziału w życiu sportowym. Wykłady o treści patriotycznej organizował w poznańskim hotelu Bazar. Współredagował gazetkę „Głos Młodzieży”. Uczestnik powstania wielkopolskiego. Jeden z najbardziej zasłużonych działaczy w historii PZOPN. W roku 1921 pełnił obowiązki skarbnika związku, a następnie w różnych okresach: wiceprezesa, przewodniczącego Wydziału Gier i Dyscypliny oraz Komisji Rewizyjnej. W 1922 roku ponownie został prezesem Posnanii i sprawował te obowiązki z przerwami aż do 1939 roku. Po rezygnacji K. Donata zgodził się w 1928 roku przez kilka miesięcy wykonywać obowiązki prezesa Poznańskiego ZOPN. Był nim w okresie od 7 października 1928 roku do 20 stycznia roku następnego. W życiu zawodowym kierownik jednego z wydziałów Banku Kwilecki-Potocki w Poznaniu. Dzięki jego wszechstronnym kontaktom udało się uzyskać pożyczki i dotacje od banków, kiedy w okresie kryzysu gospodarczego Posnania miała ogromne problemy finansowe. Pracował ofiarnie na rzecz klubu, a jego priorytetem była praca z młodzieżą. Gdy sekcja piłki nożnej straciła swoje boisko, nie zawahał się poświęcić całego swego prywatnego majątku dla pokrycia kosztów funkcjonowania klubu. Członek Stronnictwa Narodowego. Zmarł po krótkiej chorobie w 47. roku życia.
opracował: Jarosław Owsiański
