Uczestnik powstania wielkopolskiego. Zdobywał Cytadelę poznańską w kompanii powstańczej pod dowództwem Henryka Kocimskiego. Uczestnik mistrzostw Wielkopolski ZPTS roku 1919, w których jako zawodnik Unii wywalczył tytuł mistrzowski. Później piłkarz poznańskiej Warty. Uczestnik turniejów finałowych o mistrzostwo Polski w latach 1921-26, w których rozegrał co najmniej 24 mecze i strzelił osiem goli (prasa nie podała pięciu składów). Reprezentant Polski, wystąpił w meczu z Rumunią w Czerniowcach (1922), a w meczu z Jugosławią (1923) był rezerwowym. W roku 1928, jako zawodnik TKS Toruń, brał udział w rozgrywkach ekstraklasy. Rok później wrócił do Warty, gdzie po rozegraniu zaledwie jednego ligowego meczu zdobył tytuł mistrza Polski. W kolejnych latach był zawodnikiem Gedanii Gdańsk i Polonii Bydgoszcz. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
opracował: Jarosław Owsiański
Napastnik, prawoskrzydłowy. Absolwent szkoły handlowej. Zawodnik klubów: Unia Poznań (19-20), Warta Poznań (21-26), Unia Poznań (27-28), Toruński KS (28), Warta Poznań (29), Gedania Gdańsk (29), Polonia Bydgoszcz (30), Legia Poznań (30-31). Uczestnik mistrzostw Wielkopolski ZPTS (19), w których jako zawodnik Unii wywalczył tytuł mistrzowski. Dla Warty finały MP (21, 22, 23, 25, 26). Ligowiec dla Toruńskiego KS 1928 i dla Warty 1929. Mistrz Polski - 1929, grając w jednym meczu ligowym. Reprezentant Polski (22) - jeden mecz. Czołowy napastnik przedligowej Warty. Po wojnie zajmował się szkoleniem lokalnych klubów. Uczestnik powstania wielkopolskiego, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Reprezentant Polski 1922. Warta Poznań - FMP 1922, 1923, Ligowiec 1929.
