Od połowy 1917 roku prezes TS Unia Poznań, a także członek Zarządu reaktywowanego we wrześniu Związku Polskich Towarzystw Sportowych. Działacz Polskiej Organizacji Wojskowej w zaborze pruskim. W grudniu 1917 roku skazany przez sąd niemiecki na sześć miesięcy pozbawienia wolności za kolportowanie ulotek negujących traktat brzeski i osadzony w więzieniu przy ul. Młyńskiej. Założyciel i redaktor naczelny „Dwutygodnika Sportowego”, pierwszej polskiej gazety sportowej w Poznaniu, która zaczęła ukazywać się w kwietniu 1921 roku, a później przekształciła się w tygodnik „Sport Polski”. Sekretarz Okręgowego Związku Lekkoatletycznego (1921). Sędzia i działacz piłkarski. Członek, a następnie przewodniczący Wydziału Sędziowskiego PZOPN (1922). Prezes Poznańskiego ZOPN od 19 listopada 1922 roku do 17 lutego 1923 roku. Członek Komisji Rewizyjnej oraz Wydziału Gier i Dyscypliny PZOPN (1925). Pracował także w „Przewodniku Katolickim” jako szef działu reklam. Formalnie był sędzią piłkarskim aż do swojej śmierci w 1935 roku. Prawdopodobnie zmarł bezpotomnie, dlatego też nie udało się uzyskać jego fotografii.
opracował: Jarosław Owsiański
