Robotnik kolejowy. Środkowy napastnik, 186 cm – 78 kg. Po odbyciu służby wojskowej, wstąpił do klubu Naprzód Lipiny (25-32), był jednym z wybitniejszych piłkarzy śląskich, grających w reprezentacji Śląska. W 1927 po odejściu Nastuli do Czarnych Lwów, zajął jego miejsce na środku ataku, gdzie tej pozycji nie oddał w zespole Naprzodu do końca swoich występów w tym zespole. Dysponował znakomitymi warunkami fizycznymi i umiejętnością gry głową. Należał do najlepszych strzelców w historii klubu, przyczyniając się w 1929 i 1931 do zdobycia Mistrzostwa polskiej części Górnego Śląska. Ostatni swój rozegrany mecz i ostatnią zdobytą bramkę w życiu rozegrał i zdobył 18 grudnia w zremisowanym spotkaniu 1-1 z Ruchem Wielkie Hajduki, jak pisała prasa śląska w meczu o „hegemonię w piłkarstwie śląskim”. Zginął na wskutek nieszczęśliwego wypadku, wykonując swoje obowiązki służbowe na dworcu kolejowym w Katowicach. Był jedynym żywicielem rodziny, matki wdowy i rodzeństwa.
