Pielęgniarz w szpitalu wojskowym, po wojnie pracownik gazowni. Bramkarz. Zawodnik klubów: Gryf Toruń (34-39), Pomorzanin Toruń (47-52). Uczestnik eliminacji do Ligi (34, 36, 37, 38, 39), reprezentant Pomorza: 13 razy - 4 bramki (34-39). Był najlepszym bramkarzem pomorskim drugiej połowy lat trzydziestych, etatowym reprezentantem Pomorza, niezawodnym egzekutorem rzutów karnych klubowej i reprezentacyjnej drużyny. Po wybuchu wojny dostał się do niewoli, osadzony w obozie na Rudaku, następnie wcielony do Wehrmachtu. Skierowany na front wschodni, następnie do Grecji. Tam zdezerterował do greckiej partyzantki, z której wstąpił do II Korpusu generała Andersa. Po zakończeniu wojny powrócił do Polski, kontynuował karierę piłkarską, grając do końca 1946 roku w Barlinku w tamtejszych drużynach. Po z w 1952 roku zajął się szkoleniem w klubach: Sparta Toruń, Włókniarz Toruń, Stal Toruń, Unia Wąbrzeźno i macierzystym Gryfie, pracując do 1968. Niezwykle sympatyczna postać, wielki pasjonat futbolu.
