Jeden ze współzałożycieli Venetii Ostrów. Starszy brat Tadeusza, także piłkarza Venetii. Absolwent Gimnazjum Męskiego w Ostrowie. W czasie I wojny światowej powołany do armii pruskiej, w której był żołnierzem telegrafistą. Po zdemobilizowaniu, decyzją Naczelnej Rady Ludowej awansowany do stopnia podporucznika. Na przełomie lat 1918/19 uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. Służył w batalionie telegraficznym, a od 1 kwietnia 1919 roku był dowódcą kompanii w stopniu porucznika. Po zjednoczeniu Armii Wielkopolskiej z Wojskiem Polskim 10 grudnia 1919 roku został oficerem WP i dowódcą kompanii telegraficznej, działającej w ramach 14. Dywizji Piechoty. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. W lipcu 1923 roku awansowany do stopnia majora. Później przydzielony do 1 Pułku Łączności i K. O. War. Wilno i awansowany do stopnia podpułkownika. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Sowietów i zamordowany przez NKWD, prawdopodobnie na wiosnę 1940 roku. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej, opublikowanej w 1994 roku. Jego szczątki zostały pochowane na otwartym w 2012 roku Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
opracował: Jarosław Owsiański
