rocznikpilkarski.pl

 
Historia sportu
 
Blog
 
Sklep

Baza  piłkarska 1894-1939

PiłkarzeReprezentanci PolskiTrenerzySelekcjonerzySędziowieDziałacze, Dziennikarze

 Baza alfabetycznie: 
danz-iii-franciszek
1922

Danz III Franciszek

*03.12.1899 Kraków - †16.02.1954 Kraków
Napastnik, łącznik. Zawodnik klubów: Wisła Kraków (1918-25), Cracovia (20). Reprezentant Krakowa.

Osiągnięcia klubowe:
Wisła Kraków
Finały MP - wicemistrz (1923). Krakowska Klasa A: mistrz (1923, 24)

Reprezentacja Polski:
Tylko najmłodszy z trójki braci piłkarzy ,,Białej Gwiazdy” Franciszek Danz III dostąpił zaszczytu gry w kadrze narodowej, lecz był to tylko mecz sparingowy. Rozegrał całe spotkanie w Teamie A wygranym 4-2 z Teamem B w Krakowie, 20 września 1922 roku na boisku swej Wisły. Ten kontrolny mecz był próbą generalną przed zawodami z reprezentacją Jugosławii, na wyjeździe w Belgradzie. Franciszek jako debiutant zagrał w linii napadu w bardzo wyborowym towarzystwie takich zawodników jak: Wacław Kuchar IV i Józef Garbień z lwowskiej Pogoni, Leon Sperling z Cracovii oraz kolega klubowy Henryk Reyman I. Występ ten jednak okazał się połowicznym sukcesem naszego bohatera, a mianowicie: dostał on powołanie do kadry na mecz z Jugosławią, lecz w tym spotkaniu nie wystąpił, będąc tylko zawodnikiem rezerwowym. Nie ma co się też dziwić takiej decyzji naszego ówczesnego trenera Kazimierza Glabisza, który w jego miejsce wystawił Józefa Kałużę z Cracovii. Polska ten mecz przegrała 2-1, a honorową bramkę dla biało-czerwonych zdobył właśnie Kałuża.

Kariera klubowa:
Franciszek Danz III praktycznie całą swoją karierę spędził grając w wiślackich barwach, po za jedynym epizodem, gdy to w roku 1920 z wyjechał do Austrii z Cracovią, gdzie zagrał w dwóch meczach przeciwko wiedeńskim klubom WAF oraz Admira, strzelając nawet jedną z bramek w tych meczach. Z Wisłą Kraków grając w meczach krakowskiej Klasy A w linii ataku (jako skrzydłowy) wykazywał się dużym zaangażowaniem, lecz w początkowej fazie było to trochę gry dla siebie, a nie dla drużyny. Danz, który stanowczo posiada wybitną technikę i zręczność, zaczyna się odzwyczajać od egoistycznej gry komunikując się ze swymi sąsiadami – pisał Tygodnik Sportowy (27.05.1921, s. 3). To spowodowało większy pożytek dla klubu. Dryblując przeciwników wspaniale dośrodkowywał w pole karne, gdzie koledzy zajmowali się tylko wykańczaniem jego wspaniale przeprowadzanych akcji. Centrę Danza chwyta dobrze ustawiony Kowalski i już w 4 minucie zdobywa drugiego gola dla swej drużyny – podawały Wiadomości Sportowe (22.05.1922, s. 11) albo Raz za razem wyrywa się Danc i centruje bardzo ładnie, stwarzając nadzwyczaj groźne sytuacje podbramkowe, przestrzelone najczęściej przez Reymana lub obronione przez Osieka – opisywał Przegląd Sportowy (26.05.1922, s. 8). Sam też potrafił dobrze uderzyć na bramkę przeciwnika, niejednokrotnie zdobywając piękne gole. Silny strzał Danza grzęźnie w 7 minucie po raz trzeci w bramce Makkabi podały Wiadomości Sportowe (22.05.1922, s. 11) lub Danz lekkim przerzutowym strzałem wyrównuje opisywał Przegląd Sportowy (07.04.1922, s. 10).
Sukcesami jakie odniósł z klubową drużyną na krakowskich boiskach było zdobycie dwukrotnie mistrzostwa klasy A w latach 1923-24, ale największym osiągnięciem w jego karierze było wicemistrzostwo Polski zdobyte w 1923 roku. Chociaż w rozgrywkach grupowych wystąpił tylko w jednym spotkaniu z Wartą Poznań, to już w meczach finałowych z Pogonią Lwów rozegrał wspaniałe dwa z trzech spotkań. Danc staje się obecnie b. niebezpieczny, albo przez swoje przeboje, albo przez efektowne podanie piłki. W 18’ ładną centrą przenosi Danc piłkę do Kowalskiego, ten podaje Reymanowi, a ów strzela tuż koło słupka bramkowego. Podobne sytuacje zdarzają się jeszcze dwa razy” – relacjonował Przegląd Sportowy (09.11.1923, s. 10), a Tygodnik Sportowy (23.10.1923, s. 5) dodał – Danz swoją nieobliczalnością i ruchliwością był mocno niebezpiecznym. Danz uczestniczył też w meczach o puchar Żeleńskiego w reprezentacji Krakowa w latach 1921-22. Jego grę krótko tak opisywał Tygodnik Sportowy (01.07.1921, s. 6) – Krakowiacy grają nerwowo i niezużytkowują kilku pięknych centr Danza.
Nadmienić należy, że Franciszek miał dwóch braci, także piłkarzy Wisły Kraków: najstarszego Mariana, który był pomocnikiem, a w klubie pełnił także ważną funkcję sekretarza oraz średniego Mieczysława, który grał tylko w rezerwach klubowych.

opracował: Piotr Gros

Źródła:
Tygodnik Sportowy nr 2 - 27.05.1921, s. 3
Wiadomości Sportowe nr 11 - 22.05.1922, s. 11
Przegląd Sportowy nr 21 - 26.05.1922, s. 8
Przegląd Sportowy nr 14 - 07.04.1922, s. 10
Przegląd Sportowy nr 45 - 09.11.1923, s. 10
Tygodnik Sportowy nr 39 - 23.10.1923, s. 5
Tygodnik Sportowy nr 7 - 01.07.1921, s. 6
PATRONI MEDIALNI nad serią HISTORIA SPORTU
Muzeum Sportu
Czwórka
pzpn
www.90minut.pl
PiłkaNożna.pl
Sport.TVP.pl
Retro-futbol.pl

O... nas

"Historia Sportu" - to cykl publikacji dotyczący historii polskiego sportu, a w szczególności piłki nożnej. Pomysłodawcami i głównymi autorami tej serii są członkowie zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Historyków i Statystyków Piłki Nożnej: Piotr Chomicki z Gdyni i Leszek Śledziona z Mielca.
KONTAKT:
zadzwoń