W czasie zaborów piłkarz niemieckiego klubu Britannia. Jako 17-latek wraz z sześcioma innymi osobami uczestniczył 15 czerwca 1912 roku w zebraniu założycielskim KS Warta. Założyciel i pierwszy kapitan Warty, jeden ze współzałożycieli Związku Polskich Towarzystw Sportowych. Jako piłkarz Warty mistrz Wielkopolski lat 1913 i 1914 w rozgrywkach ZPTS. Wziął udział w dwóch pierwszych, historycznych meczach reprezentacji Wielkopolski, rozegranych w roku 1913 z Wisłą w Krakowie. Członek samokształceniowej organizacji młodzieżowej Iskra. Równolegle działacz związkowy. Prezes Związku Polskich Towarzystw Sportowych (17.01.1914-18.04.1914). Od 1917 roku pełnił służbę wojskową w oddziale mobilizacyjnym generalnej komendantury V korpusu armii pruskiej. W tym czasie pomagał w przerzucaniu dezerterów poza Granicę Rzeszy. Występował na boisku do 1919 roku, później sędzia piłkarski. Przewodniczący Wydziału Spraw Sędziowskich Poznańskiego OZPN w latach 1920-22. Prowadził mecze w finałach mistrzostw Polski 1922. W tym samym roku przeniesiony służbowo do Katowic, gdzie przebywał trzy lata. W tym okresie działacz Górnośląskiego OZPN i delegat tego związku na zjazd PZPN w Krakowie w roku 1924. Uczestnik powstania wielkopolskiego oraz trzeciego powstania śląskiego. Nie powrócił z wojny obronnej we wrześniu 1939 r.
opracował: Jarosław Owsiański
Sędzia Finałów Mistrzostw Polski 1922.
