Początkowo piłkarz Posnanii. W listopadzie 1918 roku wstąpił do poznańskiej Unii, a jednocześnie stał się członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Brał udział w akcjach pod dowództwem Stanisława Nogaja i Wincentego Wierzejewskiego. W dniu wybuchu powstania wielkopolskiego brał czynny udział w zdobywaniu gmachu prezydium pruskiej policji w Poznaniu, w oddziale pod dowództwem Stanisława Nogaja. Później przydzielony do oddziału Garsteckiego zdobywał koszary przy ulicy Solnej. Uczestnik mistrzostw Wielkopolski ZPTS 1919, w których jako zawodnik Unii wywalczył tytuł mistrzowski. W roku 1939, jako powstaniec wielkopolski, został aresztowany przez gestapo i przewieziony do Fortu VII. Następnie był więźniem obozów koncentracyjnych w Dachau (1939-40), Mauthausen (1940-41), Gusen (1941-43) i Weimar-Buchenwald (1943-45). Wyzwolony przez armię amerykańską. Po zakończeniu wojny powrócił do Poznania.
opracował: Jarosław Owsiański
