1 stycznia 2019 roku minęła 119 rocznica urodzin Mieczysław Batscha, najlepszego snajpera (drugiego w historii klubu - po Kucharze IV w roku 1922) finałowych rozgrywek o Mistrzostwo Polski w roku 1923, występującego we lwowskiej Pogoni, ówcześnie najlepszej krajowej drużynie. Z pewnością najmniej znany ze słynnego tercetu: Batsch - Garbień - Kuchar IV. Swoją masą siał popłoch w szeregach rywali, będąc niezwykle skutecznym graczem. Na jego koncie znajduje się także tytuł wicekróla strzelców (1922 - 14 go li). Wraz z nimi stosował częste zmiany pozycji, co powodowało ból głowy u defensywy przeciwnika. Uwielbiał walkę na boisku (był świetnych technikiem), a jego słynne strzały z „kozła” długo przeklinali bramkarze, których w ten sposób zaskakiwał. Przez całą boiskową karierę był związany ze Lwowem, a swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w klubie gimnazjalnym Hellada. Jednak jak sam mówił, czuł się wychowankiem Pogoni, której koszulkę przywdziewał w latach 1916-1929. W biało-czerwono -niebieskich barwach czterokrotnie został mistrzem kraju (1922-1923, 1925-1926). Świetna skuteczność czyni go rekordzistą pod względem zdobytych bramek w finałowych zmaganiach. Do tego dochodzą 3 sezony w lidze (1927-1929). Wyczyn z opisywanego wyżej sezonu (7 bramek w wygranym 13-0 meczu z Laudą Wilno) prze trwał aż 16 lat, a pobił go dopiero Ernest Wilimowski. Jego reprezentacyjna przygoda nie trwała zbyt długo, ale także zasługuje na uwagę. Wziął udział w przygotowaniach kadry do Olimpiady w Antwerpii (1920), lecz wojna polsko-bolszewicka przeszkodziła Polakom w starcie. Debiut w kadrze zaliczył w1923 roku w meczu z Rumunią (1-1), a następnie został olimpijczykiem (Paryż 1924). W latach 1923-1926 reprezentacyjną koszulkę założył 11 razy, zdobywając 8 bramek oraz zagrał i strzelił gola w nieoficjalnym meczu z Czechosłowacją w 1925 roku. Najlepszy występ zaliczył w Poznaniu (8.08.1926), kiedy to Finom (7-1) wbił aż 4 gole. Nie dziwi więc, że dwa lata wcześniej tygodnik „Stadjon” napisał o nim, że „Batsch i Baczewski to najlepsze lwowskie eksponaty”. Dla przypomnienia, firma J. A. Baczewski produkowała wódki światowej renomy, dziś próbując ponownie podbić rynki m.in. Ukrainy. Po zakończeniu występów w lidze nie zawiesił jednak butów na kołku, gdyż czynnie uczestniczył w grach drużyny weteranów Oldboye Lwów (1931-1935). Na więcej nie pozwoliły mu obowiązki zawodowe, gdyż właśnie w 1931 roku ukończył lwowską Politechnikę z dyplomem inżyniera mechanika, podejmując pracę w PKP. Zmarł w 1977 r. w Przemyślu, gdzie wcześniej w pobliskiej Medyce-Żurawicy piasto wał funkcję naczelnika w dyrekcji „portu-przeładunkowego”. Tak tęsknił za rodzinnym miastem, że chciał być jak najbliżej. Od granicy do Lwowa dzieliło go... tylko 87 km.
Reprezentant Polski 1923. Pogoń Lwów - FMP 1922, 1923 król strzelców - 17 bramek, Ligowiec 1927, 1928, 1929.
1926
PATRONI MEDIALNI nad serią HISTORIA SPORTU
O... nas
"Historia Sportu" - to cykl publikacji dotyczący historii polskiego sportu, a w szczególności piłki nożnej. Pomysłodawcami i głównymi autorami tej serii są członkowie zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Historyków i Statystyków Piłki Nożnej: Piotr Chomicki z Gdyni i Leszek Śledziona z Mielca.
